Het begon allemaal met een droom van een 15-jarige om met behulp van dieren mensen te mogen helpen.

Jaren gingen voorbij tot ik in 2012 mijn eerste Bordercollie kreeg: Kaleb. Daar ging ik mee schapendrijven. Van het een kwam het ander. Op een gegeven moment kreeg ik in mijn gedachten "Koop een schaap". Dat werd uiteindelijk Coco Chanel. Een superleuk schaap waar ik veel van leerde. Zoals dat er aan schapen een heel registratiegedoe aan vast zit. Bij Coco kwam Loulou, ook een mix van een Drentse Heideschaap.  Maar Coco stierf onverwachts. Voor Loulou vond ik dat sneu dus ging ik op zoek naar een ander schaap. Intussen was ik wel gek geworden van het Drentse Heideschaap. 

Dat resulteerde in 2 volwassen ooien en 4 lammeren.

Dit is nog de inleidingâ˜ș. Ik kreeg via een manager van Esdege Reigersdaal van de Vlindertuin (Woonvoorziening voor mensen met een beperking) te horen dat de beheerder van de Dierenweide een vervanger zocht.

Ik zei meteen: Ik. Ik wil het doen. Weet je waar je aan begint? was de vraag. Ik zei: Ja zeker. Ik heb zelf schapen, kon ik zeggen.

Samen met Abigail (kleindochter) die eenzelfde droom deelde, zijn we nu een jaar verder. En er is al veel veranderd. Voor mij is een lang gekoesterde droom in vervulling gegaan. 

Sinds kort heb ik mij ook ingeschreven bij de KVK als activiteitenbegeleidster en therapie met dieren.

(Al aantal jaren werk ik met mensen die een beperking hebben op een VSO  en heb in het verleden ook Woonbeleiding gedaan via Esdege Reigersdaal als ambulante begeleidster.)

Zo is het begonnen...

Abigail en ikzelf

Coco Chanel met Maximus